ปุจฉา - พระอาจารย์ค่ะ ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะตัดใจ ตัดกรรมได้เร็ว เพราะมีความทุกข์เหลือเกิน เกี่ยวกับสิ่งที่มารบกวนจิตใจตลอดเวลา เนื่องจากสามีไปมีผู้หญิงคนอื่น และดิฉันต้องการจะตัดใจและตัดขาดให้ออกไปจากใจ ทั้ง ๆ ที่ พยายามสวดมนต์และแผ่เมตตาให้เขาทุกวัน แต่จิตใจก็ยังไม่สงบซะที จิตใจมักจะฟุ้งซ่านมาก ควรปฏิบัติเช่นไร จะได้พ้นจากทุกข์ทรมานนี้
พระไพศาล วิสาโล – คุณ ยังตัดใจเรื่องสามีนอกใจไม่ได้ คงเป็นเพราะเหตุการณ์ดังกล่าว กระแทกอัตตาของคุณอย่างแรง การที่สามีไปมีผู้หญิงอื่นทำให้คุณรู้สึกว่าคุณไม่มีความหมาย ไร้คุณค่า ยิ่งคุณรู้สึกยึดมั่นใน “ตัวกู” มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกเหยียดหยามมากเท่านั้น ขณะเดียวกันหากคุณยึดมั่นว่าสามีเป็น “ของกู” ก็จะยิ่งโกรธที่เขาถูกแย่งไปจากคุณ อาตมาอยากให้คุณพิจารณาให้ดี ๆ ว่า ความรู้สึกที่รบกวนจิตใจของคุณ เกิดจากอะไรแน่ ถึงที่สุดแล้ว มันก็ไม่หนีไปจากความยึดติดถือมั่นในตัวกูของกูนั่นเอง
ความยึดติดถือมั่นนี้แหละ ที่เป็นตัวการสร้างความทุกข์แก่เราอย่างแท้จริง และนำไปสู่การซ้ำเติมตัวเอง เพราะแทนที่จะเสียของรัก เช่น สามี ทรัพย์สมบัติ ก็เสียความสุขซ้ำเข้าไปด้วย ไหน ๆ จะเสีย ก็ขอให้เสียอย่างเดียวก็พอ ไม่ควรเสียใจซ้ำอีก
หากคุณทุกข์ใจเพราะรู้สึกว่า ได้สูญเสีย “ของกู” ก็ลองใคร่ครวญอย่างจริงจังว่า สามีนั้นเป็นของคุณจริงหรือ คุณสามารถครอบครองเขาได้จริงหรือ หรือว่าเขาเพียงแต่ผ่านเข้ามาในชีวิตของคุณ เพียงเพื่อจะจากไปในที่สุด ไม่มีทางที่คุณจะยึดเป็นของคุณได้เลยแม้แต่นาทีเดียว
หากคุณเจ็บปวด เพราะรู้สึกว่าตัวคุณไร้คุณค่า หรือถูกดูถูกเหยียดหยาม ก็ลองใคร่ครวญดูว่า คุณค่าที่แท้ของคุณนั้นอยู่ที่ตัวคุณเอง อยู่ที่การกระทำและภาวะภายในของคุณ หาได้อยู่ที่สายตาของคนอื่นไม่ การที่เขาทิ้งคุณไปไม่ได้ทำให้คุณค่าของคุณ ลดน้อยถอยลงเลย คนที่จะลดทอนคุณค่าของตัวคุณได้ มีคนเดียวเท่านั้น คือคุณเอง อย่างที่มีคำพูดว่า “ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว”
จะว่าไปแล้ว ดังที่อาตมาได้กล่าวถึงข้างต้น ความยึดมั่นในตัวกู สามารถทำให้คุณทุกข์ได้ เพราะตัวกูนั้นอยากให้คนรัก คนชื่นชม คนสรรเสริญ พอมีใครรัก ตัวกูก็พองโต แต่พอเขาคลายความรัก หรือตีจาก ตัวกูก็แฟบเหี่ยว รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตัวกูอย่างนี้เป็นกิเลสที่ชื่อ "มานะ" เป็นตัวการใหญ่ที่ก่อทุกข์ หากไม่อยากทุกข์ ก็อย่าให้กิเลสตัวนี้ครองใจ เพราะมันจะทำให้คุณคอยแสวงหาคำชื่นชม และความรักมาปรนเปรอตน จนถึงขั้นเสพติดหรือเป็นทาสมัน พอขาดมันเมื่อไหร่ก็ทุรนทุราย เหมือนคนติดยาที่ไม่มียาให้เสพ นั่นไม่ใช่หนทางแห่งความสุขที่แท้จริง
อาตมาขอแนะนำ ให้คุณลองมองเหตุการณ์นี้ในมุมใหม่ว่า การที่สามีทิ้งคุณไปนั้น เป็นการฝึกให้คุณ รู้จักพึ่งพาตน และกลับมาเห็นคุณค่าของตนเอง ไม่เอาความสุขไปผูกติดกับคนอื่น ช่วยให้คุณเป็นอิสระอย่างแท้จริง อีกทั้งยังทำให้คุณได้เห็นถึง โทษของความยึดมั่นในตัวกูของกู และกระตุ้นให้คุณ คลายความยึดมั่นดังกล่าวลง
ที่มาเนื้อหา พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น