น้อยใจแฟน โทรไป ไม่ค่อยรับ

 

ถาม.

ทุกวันนี้ชอบน้อยใจแฟน เวลาเราว่างlineไปหรือโทรไปไม่รับไม่โทรกลับ แต่หนูไม่โทรจิกไม่อาละวาดโวยวายนะค่ะ แต่หนูจะเสียใจเสมอๆ เป็นแบบนี้วนเวียน เป็นแบบนี้ทุกอาทิตย์ เคยนั่งพูดกันเพื่อแก้ปัญหาแต่หนูก็ยังน้อยใจอยู่ดีวนกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เขาจะยุ่งตลอดเวลา ถามว่าเราเคยยุ่งไหม เราก็เคย แต่พยายามแล้วหนูไม่ได้ขอให้โทรมาทุกชม.เมสเสจมาวันละ3ครั้ง ไม่ต้องหาประเด็นคุยเป็นชั่วโมง แค่บอกว่าถึงแล้วบางทีเค้าหายไปนานมากจากชีวิต หนูก็รู้สึกว่าเอาอีกแล้ว ไม่รู้ทำยังไง
ถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันคงเป็นกรรมเก่าที่หนูเคยทำไว้ ถึงทำให้เรื่องแค่นี้หนูเป็นทุกข์เพราะเมื่อก่อนหนูเคยเจ้าชู้มากมีแต่คนตามเรา เค้าโทรมาเราก็ไม่รับบางทีก็ไม่โทรกลับ เหงาค่อยโทรหา
ตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดที่พอคิดได้คือไม่โทรไปหา เท่าที่จำเป็น แค่บอกว่าถึงแล้ว คิดว่าอย่างนี้หนูปวดใจน้อยกว่าที่โทรไปบ้าบอคนเดียว เหมือนคอยจิกตามเค้า ไม่โทรและไม่หวังให้เค้าโทรดีกว่า
อ่านดูแล้ว สิ่งที่หนูรู้สึกมันไม่ใช่เรารักเค้าแต่เรารักตัวเอง แต่ก็อยากมีเค้าอยากมีคนเห็นความสำคัญของเรา ทำดีเพื่อให้เค้าเห็นว่าเราสำคัญแล้วไงต่อคะ ถ้าเป็นแบบนี้แล้วยังไงต่อดี ไปไม่ถูกค่ะ
หนูคิดว่าเราสมกันกันมีจุดหมายเหมือนกันชอบธรรมะทำบุญด้วยกัน หนูคิดว่าเรารักเค้าคนนี้ เป็นคนที่เราพร้อมจะเดินไปกับเค้า แต่สิ่งที่เป็นปัญหาของหนู ที่หนูทำอยู่มันเหมือนไม่ใช่รักเค้า เหมือนรักตัวเองและไปยึดเค้าไว้ว่าเป็นของเรา หนูรู้สึกแบบนี้แปลว่าไม่ได้รักใช่มั้ย ไม่รักแล้วต้องทำยังแล้วต้องเดินต่อยังไงค่ะ?

 

ตอบ.

มันต้องเป็นกรรมแน่ๆค่ะที่ต้องเจอใครที่เป็นแบบไหน และคนที่ทำกรรมมาก็คือเรา จะแก้ความทุกข์นี้ก็ต้องแก้ที่ตัวเรา
เพราะถ้าไม่แก้ที่ตัวเรา กรรมเก่าก็ไม่ได้ใช้ กรรมใหม่ก็สร้าง(ตัดพ้อ งอแง ทำให้เค้าอึดอัด)แล้วเมื่อไหร่กรรมจะหมด? กรรมไม่หมดก็ทุกข์ไปเรื่อยๆ ไม่พยายามตอนนี้ ต่อไปก็ยิ่งแก้ตัวเองยากขึ้น แล้วก็จะยิ่งทุกข์ยิ่งเบื่อตัวเองมากขึ้นๆๆๆ
กรรมจะหมดเมื่อเราเปลี่ยนนิสัย(ญไม่ได้เข้าข้างแฟนคุณนะคะ แต่เรื่องของกรรมมันต้องแก้ที่ตัวเราเองจริงๆ)
ลองถามตัวเองดูว่า ทำไมติดต่อไม่ได้ถึงเสียใจ?
ถ้าเสียใจเพราะรู้สึกว่าเขาไม่รัก ลองมองภาพรวมกว้างๆว่าเค้าไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นให้รู้สึกว่ารักเลยหรือเปล่า? หรือแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แล้วเราไม่พอใจเราก็ด่วนสรุปเลย?
ถ้าเสียใจเพราะเป็นห่วงที่หายไป แต่สุดท้ายเค้าไม่ได้เป็นอะไร แต่เราไปโกรธนี่เรากำลังหวังดี?
แล้วเสียใจไม่พอ ทำไมต้องโกรธ?
แล้วโกรธแล้วช่วยให้อะไรดีขึ้นไหม?
หรือมีวิธีที่ดีกว่านี้?

เราอยากติดต่อเพราะอะไร? เพราะเหงา?-> มีวิธีแก้เหงาด้วยตัวเองไหม? ถ้าเหงาแล้วต้องมีแฟนช่วยคลายเหงาอย่างเดียว มันเป็นไปได้ไหม? ใครสามารถมีเวลาให้เราได้ตลอดเวลา 24 ชั่วโมงไหม? มันจำเป็นมากไหมที่คู่ชีวิตเราจะต้องเป็นเพื่อนแก้เหงาเรา คุณสมบัติข้อนี้จำเป็นสุดๆเลยไหม?
ค่อยๆสอนตัวเอง ด้วยเหตุผล ถามตัวเองบ่อยๆ ถ้าเราเปลี่ยนวิธีคิด เราก็จะค่อยๆเปลี่ยนการกระทำ คำพูด แล้วนิสัยเราก็จะค่อยๆเปลี่ยน พอนิสัยเราเปลี่ยน พฤติกรรมตอบกับอีกฝ่ายเปลี่ยนไป อีกฝ่ายก็จะตอบกลับเราเปลี่ยนไปเช่นกัน(คงเป็นไปไม่ได้ที่แฟนคุณจะรำคาญที่คุณทำตัวดี พูดจาน่ารักใช่ไหมคะ?)
วิธีเปลี่ยนนิสัยไม่มีวิธีอื่นนอกจากการเห็นโทษของมัน คุณเองก็ก้าวก้าวแรกมาแล้ว
ก้าวถัดมาก็ดูใจ ฝึกสติให้ตัวเองเท่าทันอารมณ์บ่อยๆ
"ขั้นแรกที่ต้องทำให้ได้ก่อนเลย" เวลาโกรธ เราจะไม่พูดเด็ดขาด ตอนใจทุกข์นี่พูดอะไรดีๆไม่ได้หรอกนะคะ พยายามยังไงคนฟังก็รู้สึกได้ เมื่ออีกฝ่ายสัมผัสความทุกข์ได้ เขาก็อยู่กับเราอย่างไม่มีความสุข เมื่อไม่มีความสุขก็เป็นธรรมดาที่จะไม่ค่อยอยากอยู่ด้วย
ดังนั้นเวลาน้อยใจ โกรธ ให้อยู่กับตัวเองก่อน แล้วถามตัวเองแบบที่ญแนะนำไปนี่แหละ แรกๆใจมันจะดิ้นพล่านๆ ทรมานแทบตายเลย(จากประสบการณ์) เพราะของเดิมเราสะสมการทำตามใจตัวเองมาแบบนี้ แต่เรามีเป้าหมายไว้ก่อน เราทำเพราะอยากให้ผู้อื่นมีความสุข เราจะไม่เอาความทุกข์ของเราไปโยนให้เป็นภาระของคนที่เราบอกว่ารัก คนทุกข์หนึ่งคนก็มากพอแล้ว จะไม่เพิ่มคนทุกข์(แล้วคนๆนั้นก็เป็นคนที่เราเรารักด้วย)อีกคน

รักก็คือรัก ใครจะไม่รัก เค้าจะดัดนิสัย. จะลืมจะอะไรก็เป็นส่วนของเขา เราสร้างนิสัยที่จะรักคนอื่นให้เป็น รักด้วยความเข้าใจ รักคือการให้ อันนี้เป็นกรรมใหม่ ถ้าคุณเชื่อว่าคุณเจอแบบนี้เพราะเคยทำมา คุณก็ต้องเชื่อว่าเมื่อคุณเปลี่ยนนิสัยแล้ว กรรมดีที่คุณทำก็จะทำให้คุณได้อยู่กับคนที่เป็นแบบเดียวกัน
อย่างน้อยความทุกข์ในปัจจุบันก็ฟ้องอยู่ว่าที่ทำมาแบบเดิมมันผิดเลยไม่สบายใจ
ลองเปลี่ยนแนวใหม่ แล้วจะค่อยๆสบายใจ และมีความสุข
แรกๆใจจะดิ้นเพราะนิสัยเดิม แต่ต่อมาความตั้งใจที่จะไม่ทำให้อีกฝ่ายทุกข์จะทำให้ใจเราสงบขึ้นๆ พอใจสงบแล้วเราก็จะเกิดปัญญาคิดได้แบบที่ญให้ตั้งคำถามตัวเอง
ฝึกบ่อยๆๆๆ เท่ากับได้ใช้กรรมเก่าไปด้วย ได้สร้างกรรมใหม่ที่ดีไปด้วย:)

แนะนำลองอ่านบทความ "รักแบบไม่ตั้งใจ"
http://www.sangtean.com/love/love-articles/306-not-intend-to-love
วิธีที่อธิบายมาทั้งหมดเป็นวิธีที่ทำให้มีคนรักที่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่ต้องพยายามอีกต่อไป(จะพบได้หลังจากเราพยายามเปลี่ยนนิสัยแล้ว อ้อ อันนี้อาจารย์ญแนะนำมาอีกที คืออาจารย์ญเจอคู่รักที่เป็นคู่บุญได้เพราะเค้าได้ช่วยคนให้พ้นทุกข์เรื่องความรักมา ญว่ามันเป็นเหตุที่ทำให้อาจารยญรักคนอื่นเป็น และรักเป็นแล้ว ให้ความรักคนอื่นเป็นแล้ว คนรักที่พร้อมจะรักเราจึงจะมานะ เหตุมาก่อนจึงจะมีผล)

ยากหน่อย แต่ถ้าอยากมีความสุขก็ต้องพยายามค่ะ^^ ถ้าเคยอ่านหนังสือเหตุเกิดจากความรักแล้วน่าจะเข้าใจอะไรมากขึ้น)

 

 

ที่มา เหตุเกิดจากความรัก fanpage

" สามีมีผู้หญิงอื่น ตัดใจอย่างไร " - ปรึกษาปัญหา กับ พระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา - พระอาจารย์ค่ะ  ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะตัดใจ ตัดกรรมได้เร็ว เพราะมีความทุกข์เหลือเกิน เกี่ยวกับสิ่งที่มารบกวนจิตใจตลอดเวลา เนื่องจากสามีไปมีผู้หญิงคนอื่น  และดิฉันต้องการจะตัดใจและตัดขาดให้ออกไปจากใจ ทั้ง ๆ ที่ พยายามสวดมนต์และแผ่เมตตาให้เขาทุกวัน แต่จิตใจก็ยังไม่สงบซะที  จิตใจมักจะฟุ้งซ่านมาก ควรปฏิบัติเช่นไร จะได้พ้นจากทุกข์ทรมานนี้

 

พระไพศาล วิสาโล – คุณ ยังตัดใจเรื่องสามีนอกใจไม่ได้ คงเป็นเพราะเหตุการณ์ดังกล่าว กระแทกอัตตาของคุณอย่างแรง การที่สามีไปมีผู้หญิงอื่นทำให้คุณรู้สึกว่าคุณไม่มีความหมาย ไร้คุณค่า  ยิ่งคุณรู้สึกยึดมั่นใน “ตัวกู” มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกเหยียดหยามมากเท่านั้น  ขณะเดียวกันหากคุณยึดมั่นว่าสามีเป็น “ของกู” ก็จะยิ่งโกรธที่เขาถูกแย่งไปจากคุณ  อาตมาอยากให้คุณพิจารณาให้ดี ๆ  ว่า ความรู้สึกที่รบกวนจิตใจของคุณ  เกิดจากอะไรแน่ ถึงที่สุดแล้ว มันก็ไม่หนีไปจากความยึดติดถือมั่นในตัวกูของกูนั่นเอง

ความยึดติดถือมั่นนี้แหละ ที่เป็นตัวการสร้างความทุกข์แก่เราอย่างแท้จริง  และนำไปสู่การซ้ำเติมตัวเอง  เพราะแทนที่จะเสียของรัก  เช่น สามี ทรัพย์สมบัติ  ก็เสียความสุขซ้ำเข้าไปด้วย  ไหน ๆ จะเสีย ก็ขอให้เสียอย่างเดียวก็พอ ไม่ควรเสียใจซ้ำอีก

หากคุณทุกข์ใจเพราะรู้สึกว่า ได้สูญเสีย “ของกู” ก็ลองใคร่ครวญอย่างจริงจังว่า สามีนั้นเป็นของคุณจริงหรือ คุณสามารถครอบครองเขาได้จริงหรือ  หรือว่าเขาเพียงแต่ผ่านเข้ามาในชีวิตของคุณ เพียงเพื่อจะจากไปในที่สุด ไม่มีทางที่คุณจะยึดเป็นของคุณได้เลยแม้แต่นาทีเดียว

หากคุณเจ็บปวด เพราะรู้สึกว่าตัวคุณไร้คุณค่า หรือถูกดูถูกเหยียดหยาม  ก็ลองใคร่ครวญดูว่า คุณค่าที่แท้ของคุณนั้นอยู่ที่ตัวคุณเอง อยู่ที่การกระทำและภาวะภายในของคุณ  หาได้อยู่ที่สายตาของคนอื่นไม่ การที่เขาทิ้งคุณไปไม่ได้ทำให้คุณค่าของคุณ ลดน้อยถอยลงเลย คนที่จะลดทอนคุณค่าของตัวคุณได้ มีคนเดียวเท่านั้น คือคุณเอง อย่างที่มีคำพูดว่า “ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว”

จะว่าไปแล้ว ดังที่อาตมาได้กล่าวถึงข้างต้น  ความยึดมั่นในตัวกู สามารถทำให้คุณทุกข์ได้ เพราะตัวกูนั้นอยากให้คนรัก คนชื่นชม คนสรรเสริญ  พอมีใครรัก ตัวกูก็พองโต แต่พอเขาคลายความรัก หรือตีจาก ตัวกูก็แฟบเหี่ยว รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตัวกูอย่างนี้เป็นกิเลสที่ชื่อ "มานะ" เป็นตัวการใหญ่ที่ก่อทุกข์  หากไม่อยากทุกข์ ก็อย่าให้กิเลสตัวนี้ครองใจ เพราะมันจะทำให้คุณคอยแสวงหาคำชื่นชม และความรักมาปรนเปรอตน จนถึงขั้นเสพติดหรือเป็นทาสมัน พอขาดมันเมื่อไหร่ก็ทุรนทุราย  เหมือนคนติดยาที่ไม่มียาให้เสพ  นั่นไม่ใช่หนทางแห่งความสุขที่แท้จริง
อาตมาขอแนะนำ ให้คุณลองมองเหตุการณ์นี้ในมุมใหม่ว่า  การที่สามีทิ้งคุณไปนั้น  เป็นการฝึกให้คุณ รู้จักพึ่งพาตน และกลับมาเห็นคุณค่าของตนเอง  ไม่เอาความสุขไปผูกติดกับคนอื่น  ช่วยให้คุณเป็นอิสระอย่างแท้จริง  อีกทั้งยังทำให้คุณได้เห็นถึง โทษของความยึดมั่นในตัวกูของกู และกระตุ้นให้คุณ คลายความยึดมั่นดังกล่าวลง

 

ที่มาเนื้อหา พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo